Gezicht op het Noordeinde, Den Haag

Pieter Florentius Nicolaas Jacobus Arntzenius (Soerabaja, 9 juni 1864 – 's-Gravenhage, 16 februari 1925) was een Nederlands kunstschilder. Hij wordt gerekend tot de jongere garde van de Haagse School.

Hij vervaardigde portretten, landschappen, stillevens en werd vooral bekend door zijn stemmige Haagse stadsgezichten.
In 1882 wordt hij leerling bij de schilder J.H.F.C. Nachtweh in Amsterdam en daarna van 1883 tot 1888 aan de Rijksacademie Amsterdam, waar onder anderen August Allebé en Barend Wijnveld zijn leermeesters zijn. Onder zijn medeleerlingen bevinden zich later bekend geworden kunstenaars als George Hendrik Breitner, Isaac Israëls, Jan Veth en Willem Witsen. Zijn schilderstudie wordt ten slotte afgesloten met het volgen van lessen aan de Antwerpse academie van Beeldende kunsten van 1888 tot 1889. In 1892 wordt hij lid van Pulchri Studio, van 1895 tot 1897 is hij commissaris voor de Teekenzaal en Etsclub van dit genootschap, van 1897 tot 1901 secretaris, daarna commissaris van de kunstzalen.

In Den Haag schilderde hij intieme stadstaferelen van klein formaat, waarbij het hem vooral om de atmosferische stemming gaat. Hij houdt van de bedrijvigheid op de markt en bij de schuiten langs de Bierkade met op de wal de kleurige kisten en tonnen, van de paarden voor huurrijtuigen of sleperswagens, van straten na de regen, als het natte asfalt de kleuren weerspiegelt. Hij houdt ook van mistig weer dat vormen doet vervagen. Het ritme van de stad fascineert hem, de onregelmatige gevellijn, de verticale beweging van ramen en gevels, doorbroken door uithangborden en vlaggenstokken en het gewemel van mensen en voertuigen in de straten. Arntzenius wordt altijd gezien als dé meester van Haagse stadsgezichten. Dit schilderij is een goed voorbeeld van zijn talent en laat zien dat hij dé meester van Haagse stadsgezichten is.