Abrahaham Brueghel (1631-1690) en Nicola Vaccaro (1640-1709)

In een Arcadische tuin gevuld met vers geplukt fruit en weelderig bloeiende bloemen, zien we een jonge vrouw die vijgen aan het plukken is met hulp van een jong meisje en twee jongetjes.

Deze gehele voorstelling toont ons de producten van vruchtbaarheid, hetgeen het basisthema vormt in het schilderij. De vele subthema’s die in het schilderij te ontwaren zijn moeten het werk tot een ultiem conversation piece hebben gemaakt in de 17e eeuw. Het plukken van fruit werd in de kunst vaak gebruikt als verbeelding van de maand augustus. Voor kunstenaars was dit een mooie manier om veel bloeiende bloemen en een overvloed aan geoogst fruit in manden te verbeelden. Tot slot kan in het plukken van het fruit een erotische betekenis gezien worden, die voor de 17e eeuwse toeschouwer overduidelijk moet zijn geweest.

Dit Italiaanse schilderij is ontstaan in  samenwerking tussen de twee schilders Abraham Brueghel en Nicola Vaccaro. Deze werkwijze was niet ongebruikelijk in de zeventiende eeuw. De in Antwerpen geboren Abraham Brueghel, afstammeling van de beroemde Brueghels, werkte heel vaak samen met andere kunstenaars net zoals zijn voorvader Jan Brueghel deed.

Abraham Brueghel was de zoon van Jan Brueghel de Jongere en is ook bekend als “Rhyngraef” en “Neapolitaner” was een schilder van landschappen en stillevens met fruit en bloemen. Op jonge leeftijd trok hij naar Italië waar hij in 1649 in dienst trad van de Siciliaanse prins en kunstverzamelaar Antonio Ruffo. Na 1660 verhuisde hij naar Rome en in 1671 vestigde hij zich definitief in Napels. Hier werkte hij samen met diverse kunstenaars, met name figuurschilders, die figuren aanbrachten in zijn stillevens. Dit schilderij dat hij samen met Nicola Vaccaro vervaardigde was een succes. Een tweede gesigneerde versie bevindt zich in een particuliere verzameling.

Nicola Vaccaro was een Napolitaanse schilder en theaterdirecteur. Hij was een actief schilder die vele onderwerpen op het doek zette. Hij werkte samen met diverse schilders zoals Aniello Ascione en Andrea Belvedere voor wie hij figuren integreerde in de stillevens. Dit schilderij in samenwerking met Abraham Brueghel is een uitstekend voorbeeld van hun beider kunnen. Het zal ontstaan zijn tussen 1680 en 1690.

Literatuur:
Abraham Cottino, Abraham Brueghel 1631-1697; un maestro della natura morta Fra Anversa, Roma e Napoli, Bologna, 2022, p. 176