De Oude Kerk is de oudste kerk van Amsterdam. Archeologen zijn van mening dat de fundamenten van de kerk dateren uit eind dertiende of begin veertiende eeuw. De kerk werd later aan St. Nicholaas gewijd, de patroonheilige van zeelieden en bakkers. In 1566 werd de kerk stevig geplunderd en bezittingen werden vernietigd. Om godsdienstige redenen werden veel van de kunstwerken en altaren gestolen of vernietigd. De enige kunstvoorwerpen die de plunderingen overleefden zaten te hoog voor de plunderaars om ze te kunnen bereiken (de kunstwerken zijn vervolgens enkele malen overgeschilderd). Voor deze massale vernietiging werd de kerk ook gebruikt als een toevluchtsoord voor daklozen en zwervers. Straatverkopers kwamen ook naar de kerk om hun goederen te koop aan te bieden. Vanaf 1912 wordt er speciale aandacht besteed aan het herstel van oude en beschadigde delen van de kerk. De Oude Kerk is ook bekend vanwege zijn lange traditie op het gebied van goede orgels en bekwame organisten. Al heel vroeg, in de vijftiende eeuw, kende de kerk orgels. In 1578 was de kerk ook het centrum voor alle huwelijksvoltrekkingen. Alle echtparen moesten zich laten trouwen in de Oude Kerk. De deur waar de paren door moesten lopen was rood van kleur en draagt het opschrift “Trouw in haast, berouw langzaam.” Vele kenmerken van deze kerk vormen voor de toeristen aanleiding om deze mooie bestemming te bezoeken. Oude orgels en schitterende glas-in-loodramen zullen zeker de enthousiaste bezoekers zeker kunnen bekoren.
De Oude Kerk heeft inmiddels de titel Europees Monument en staat daarmee op gelijke voet met de belangrijkste monumenten die Europa rijk is.
