Ruiterstandbeeld van Louis XIV naar Martin van den Bogaert genaamd Desjardins

Het beeld van een heerser te paard bestond al in de oudheid, met als grote voorbeeld Marcus Aurelius. Het gold als de meest waardige en verheven representatie van gezag. Toen Lodewijk XIV in 1685 op het hoogtepunt van zijn macht stond werd een programma ingesteld om tot in de meest vergelegen uithoeken van Frankrijk zijn macht ten toon te spreiden. Als eerbetoon en bewijs van loyaliteit aan Lodewijk de Grote werden monumenten opgericht. Op nieuw gecreëerde pleinen, de ‘Places Royal’, werden in totaal tien immense bronzen ruiterstandbeelden opgericht. Zo werd voor het Place Bellecour in Lyon in 1688 een ruiterstandbeeld besteld bij Martin van den Bogaert.
Net zoals de immense ruiterstandbeelden van grote beeldhouwers, zoals François Girardon, in Parijs, Aix en Provence en ander Franse steden is het origineel van dit beeld tijdens de Franse revolutie verloren gegaan.

Martin van den Bogaert werd geboren in Breda in 1637 en genoot zijn opleiding tot schilder in Antwerpen. Al snel vertrok hij naar Parijs, waar hij zijn naam verfranste en beeldhouwer werd.
Hij overleed in 1694 in Parijs. Zijn naam en faam strekte zich tot ver na zijn dood uit omdat zijn verkleinde model in brons gretig aftrek vond in Europa. Het model werd, in gewijzigde vorm (met een ander hoofd), ook uitgegeven als de Grand Dauphin of Maximiliaan II van Beieren.

Het belang van het ruiterstandbeeld van Lodewijk XIV was zo groot dat Diderot in zijn encyclopedie het als voorbeeld heeft genomen bij zijn uitleg over bronsgieten. Dit beeld siert de beroemdste collecties van de wereld zoals die van de Koningin van Engeland in Windsor Castle en de Wallace Collection in Londen. Het Metropolitan Museum in New York en het Louvre in Parijs bezitten ook een model naar Desjardins. Dit ruiterstandbeeld van Lodewijk XIV naar Martin Desjardins is omstreeks 1715 gegoten.

Literatuur:
Francois Souchal, French sculptors of the 17th and 18th centuries: the reign of Louis XIV,4 volumes Oxford 1977-1993.
Lorenz Seelig, Studien zu Martin van den Bogaert gen. Desjardins (1637-1694), diss. Hamburg 1980.
Robert Wenley, French Bronzes in the Wallace collection, Londen 2002.
Genevieve Bresc –Bautier, Guilhem Scherf, Cast in Bronze French sculpture from renaissance to revolution, tent. cat. Parijs, New York, Los Angeles, 2008, 2009.