Deze tekening, door Jan van Goyen, toont een boom met rechts een kleine boerderij en twee mensen. Op de achtergrond is nog een kleinere boerderij te zien. Op de verso van de tekening is een studie van een gezicht en een opzet van een perspectief in zwart krijt. In de periode 1624 - 1630 maakte Van Goyen een aantal minutieus uitgevoerde tekeningen in pen en inkt. Deze tekening is de grootste tekening vervaardigd in de vroege periode van Van Goyen. Het gebruik van zwart krijt om de wolken in de lucht aan te geven is zonder parallel in de vroege pentekeningen van Van Goyen en laat zijn verkenning van technieken en interesse zien die zijn latere werk typeren.
Jan van Goyen (1596 - 1656) werd geboren in Leiden en werd daar opgeleid tot schilder. In 1632 verhuisde hij naar Den Haag. Hij was een meester in riviergezicht en landschappen, met oog voor detail, in een monochrome en tonale stijl, en gaf samen met Pieter Molijn en Salomon van Ruysdael aanzet tot de bloeiperiode van de Nederlandse landschapsschilderkunst. Van Goyen was een bijzonder productief schilder; van zijn hand zijn ongeveer 1200 schilderijen en 800 tekeningen bekend. Hij was een van de meest producerende Nederlandse schilders van de 17e eeuw, en reisde door de Nederlanden, Frankrijk en Duitsland om inspiratie voor zijn werken op te doen. Bij leven was Van Goyen al succesvol en gerespecteerd, helaas zorgde zijn zakelijke avonturen - onder andere in de speculatie met tulpenbollen, kunsthandel, veilingverkoop en onroerend goed - dat hij met flinke schulden in 1656 overleed.
Site by Artimin
