Grote Russische robijnrode glazen siervaas, Imperial Glass Factory, St. Petersburg

Een statige grote robijnrode glazen siervaas die is samengesteld uit drie delen; het onderste deel wordt gevormd door een rechte gecontourneerde kolom met veertien vlakken rondom. Hierop is het Medici-vormige vaaslichaam geplaatst dat gecontourneerd is met tien vlakken, en daar boven op een sierdeksel met geslepen schildjes en gecontourneerd met tien rechte vlakken rondom.

Goudrobijnglas is een rood glas dat wordt gemaakt door goudchloride aan het glasmengsel toe te voegen, een colloïdale goudoplossing die ontstaat door goudmetaal op te lossen in koningswater (salpeterzuur en zoutzuur). Tin wordt soms in kleine hoeveelheden toegevoegd, en het proces is zowel moeilijk als duur. Cranberryglas is een ander soort glas dat van goud wordt gemaakt, maar de kleur is delicaat roze omdat er minder goudchloride in cranberryglas gebruikt wordt dan in goudrobijnglas.

In 1777 werden in Sint-Petersburg, in opdracht van graaf G.A. Potemkin, niet ver van de Alexander Nevski-klooster in het Obvodny-kanaalgebied glas- en spiegelfabrieken gebouwd. Na verloop van tijd ontstond hier een heel complex van gebouwen die verband hielden met de glasproductie. Ook fabrieksarbeiders vestigden zich hier. Deze plaats werd bekend als de Glasstad. Na de dood van de graaf in 1791 werden de fabrieken door de staatskas opgekocht, en zo ontstond de Keizerlijke Glasfabriek.

De Imperial Glass Factory was gespecialiseerd in gekleurd glas, zoals verschillende tinten blauw en rood, maar ook roze, groen en paars. Een van de belangrijkste specialiteiten van de Keizerlijke Glasfabriek in Sint-Petersburg was de productie van levendig gekleurd glas, waarvan de formule rond 1750 was ontdekt door de eminente wetenschapper Michail Lomonosov (1711-1765). Tijdens de regeerperiode van Alexander I (tsaar van 1801 tot 1825), ontwikkelde de fabriek diverse nieuwe technieken voor het glassnijden. Deze objecten in gekleurd geslepen glas en gemonteerd in verguld brons behoren tot de meest indrukwekkende kunstwerken die tijdens de regeerperiode van Alexander I werden geproduceerd. 

De productie van de keizerlijke glasfabriek werd beheerd door verschillende architecten en ontwerpers, wier rol als artistiek directeur of 'uitvinder' cruciaal was, en die doorgaans vervuld werd door vooraanstaande Russische kunstenaars en architecten. Zij waren de drijvende kracht achter de productie in de werkplaatsen en leverden ontwerpen aan de glasblazers en -snijders, maar ook aan de bronsbewerkers, die monturen voor vazen, schalen en tazza’s maakten. Jean Thomas de Thomon bekleedde deze functie van 1804 tot 1813, Karl Rossi van 1813 tot 1819 en Ivan Ivanov van 1819 tot 1848. De huidige vaas is vrijwel zeker in diens tijd ontstaan. 

De Imperial Glass factory heeft vele serviezen en sierobjecten geleverd aan de Russische keizerlijke familie en aan het hof, en aan Europese vorstenhuizen. Er konden enkel bestellingen geplaatst worden na de uitdrukkelijke toestemming van het keizerlijke kabinet. Ook vervulde de fabriek een rol als hofleverancier van keizerlijke relatiegeschenken, welke aan koningshuizen en leiders over de hele wereld verspreid zijn, als een teken van de Russische rijkdom en vakmanschap.

Literatuur:
Imperial Glass Factory. 1777-1917, 225th Foundation Day Anniversary, Hermitage museum, St. Petersburg