Ensemble van zes Louis XV fauteuils à la Reine

Een ensemble van zes zeer grote fauteuils met rechte rug, ook wel à la Reine genoemd. De stoelen zijn symmetrisch opgebouwd maar de ornamentiek getuigt van een zuivere Louis XV-stijl die zich uit in een zwierige elegantie die nergens bombastisch aandoet maar een krachtig en vloeiend geheel vormt. Het krachtige en diepe sculpteerwerk maakt duidelijk dat deze fauteuils door een zeer artistieke en kundige menuisier zijn gemaakt. De combinatie van de gebruikte ornamentiek samen met de kwaliteit van het snijwerk maakt dat deze fauteuils kunnen worden toegeschreven aan de Parijse menuisier Jean Gourdin (ca. 1690-1764).

Jean Gourdin, beter bekend als Gourdin père, was een vooraanstaand menuisier die tussen 1737 en 1763 in Parijs actief was. Gevestigd in de rue de Clery, produceerde hij zitmeubelen van zeer hoge kwaliteit, met weelderige lijnen en overvloedige en zeer fijne gebeeldhouwde decoratie. Deze onmiskenbare klasse is ook terug te vinden in het oeuvre van zijn twee zonen Jean-Baptiste en Michel. Volgens de overlevering koos hij de vermelding "Père" in zijn estampile, om zijn eigen superieure productie te onderscheiden van die van zijn zonen. Het is echter veel waarschijnlijker dat deze vermelding alleen werd aangebracht om de drie familiemerken te onderscheiden toen zijn zoon Jean Baptiste in 1748 meester werd. Gourdin was werkzaam tot 1763 en stierf een jaar later.

De naam “Fauteuil à la Reine” verscheen in de eerste helft van de 18e eeuw. Dit type fauteuil werd kwam in de mode door koningin Marie Leczinska (1703 – 1768), echtgenote van Lodewijk XV. De fauteuil à la Reine is een zitmeubel in Lodewijk XV- en Lodewijk XVI-stijl dat wordt gekenmerkt door zijn platte rugleuning waardoor hij ideaal langs een muur kon staan. Dit model verschilt van de converteerbare fauteuil, welke een concave achterkant en een lichtere structuur heeft, waardoor hij naar wens door de kamer geplaatst en verplaatst kan worden. Door hun forse afmetingen waren de fauteuils à la Reine niet bedoeld om te verplaatsen maar hadden zij een vaste plaats in de ruimte.
De fauteuil à la Reine was ontworpen om te passen bij de vrouwelijke contouren, zodat dames gemakkelijker konden zitten met hun ruime jurken: meer open armleuningen, gebogen armleuningmanchetten, verbrede zitting, gewatteerde wangen en rugleuning voor meer comfort.