Louis XIV armstoel, Zuidelijke Nederlanden

De poten in de vorm van S-voluten zijn gedecoreerd met een gesneden reliëf van blad- en bloemmotieven. De knop op het onderste deel van de poten is versierd met een krans van bladeren. De vier poten zijn verbonden door geprofileerde, geknikte regels met in het midden een rozet met blad- en bloemmotieven. De armleuningen zijn aan de rug verbonden met vergaringen versierd met rozetten. De leuningen rusten op S-voluutvormige stijlen en zijn gedecoreerd met in reliëf gesneden bladeren en bloemen.

Deze stoel belichaamt de stijl van Daniel Marot. De soepel vloeiende armen en gekrulde poten, die vooruitliepen op de volledig ontwikkelde cabrioletpoot, zijn indicatief voor het Marotesque ontwerp. De benen en armleuningen van de fauteuil zijn uitgevoerd in een  maniëristische vorm. Het auriculaire ornament, zo genoemd omdat zijn kronkelige gebogen vormen zogenaamd leken op die van het menselijk oor, kwam voor in de Engelse en Nederlandse stoel van de jaren 1660 - 1670 en ontwikkelde zich tot de typische kruldecoraties die hier te zien zijn, ook bekend als paardenbeenversiering.

In de zeventien eeuw bereikte Holland het toppunt van haar buitengewone welvaart. Haar internationale handelsimperium zorgde niet alleen voor grotere materiële rijkdom dan misschien enig ander Europees land van die tijd, het gaf haar kunstenaars en ambachtslieden ook de mogelijkheid om in contact te komen met buitenlandse ontwerpen, materialen en technieken. Het was een periode van ongekende welvaart en met de toename van de rijkdom bloeiden de kunsten op.