Paar Franse Restauration gemonteerde opalineglazen vaasjes

Een paar elegante Franse blauwe opalineglazen vaasjes met verguld bronzen monturen. De slanke amfoorvormige vaasjes staan op een verguld bronzen ringvormige voet. Ook de bovenrand van de vaasjes is gevangen in een verguld bronzen ring. De oren van de vaas zijn gevormd als bloesemtakken, die zich vanaf de aanhechting aan het lichaam sierlijk oprichten tot aan de bronzen bovenrand waar ze weer aan bevestigd zijn.

Vanaf de jaren 1780 ontstond er een mode voor diverse kostbare benodigdheden, naai- en werkdozen in parelmoer, zogenaamde 'Palais-Royal' waren, genoemd naar het paleiscomplex van de hertog van Orleans boven het Louvre. Deze objets d’art werden verkocht vanuit de Arcades Palais Royal bij het Louvre.

Het bekendste was Maison A l'Escalier de Cristal, opgericht in 1802 door de weduwe Mme. Disarnaud. Haar firma was de eerste fabrikant die kristallen taillé-objecten monteerde met verguld brons. Deze werden geleverd door de kristalfabriek Voneche, het latere Baccarat (vanaf 1823), en vervolgens verzonden en afgewerkt in de werkplaatsen van Palais Royal.
L’escalier de Cristal leverde klokken, vazen, lampen en andere kunstvoorwerpen aan vele koninklijke families in Europa, en werd in 1819 benoemd tot Fournisseur breveté du Roi, en leverde ook uitgebreid aan de Duc de Berry en de Garde-Meuble de la Couronne.

De opalineglazen voorwerpen, die beter 'cristal d'opale' zouden moeten worden genoemd – werden gemaakt van een soort loodkristal dat vervolgens wordt gekleurd door de toevoeging van andere stoffen. De vroegste voorbeelden van 'cristal d'opale' verschenen in de Empire-periode, een techniek die opnieuw door Baccarat werd ontwikkeld en vaak werd voorzien van monturen uit Palais Royal en andere Parijse ateliers. De smaak voor dergelijke opalines was bijzonder uitgesproken tijdens de restauratieperiode, toen eindeloze delicate en verfijnde pastelkleuren werden ontwikkeld, waaronder verschillende roze, paarse en blauwe tinten. De heldere blauwe kleur werd verkregen door kobaltoxide.

Literatuur:
Fernando Montes De Oca, L'Âge D'or Du Verre En France: 1800-1830, Parijs, 2001, no. 538, p. 393 en ill. 395