'Renoir - Het impressionisme voorbij' schetst een beeld van de late jaren van een kunstenaar die tot het einde toe bleef experimenteren. Het verhaal wordt geïllustreerd met beelden van Renoirs eigen werk, dat van zijn artistiek helden én dat van de jonge schilders die hem bewonderden.
Rond zijn vijftigste levensjaar vestigt kunstenaar Pierre-Auguste Renoir zich in Zuid-Frankrijk. Renoir, één van de pioniers van het impressionisme, is dan inmiddels succesvol en beroemd. Op dit punt echter, laat hij het impressionisme achter zich en ontwikkelt zich met verder in de richting van zijn idolen: Rubens, Titiaan en Vélazquez.
Zuid-Frankrijk, eind negentiende eeuw: Pierre-Auguste Renoir (1841-1919) strijkt definitief neer in het kustplaatsje Cagnes-sur-Mèr. De zoon van de kunstenaar, filmmaker Jean Renoir, schrijft over zijn vader: '[...] Renoir verloor zijn hart aan het stadje, zoals je dat doet aan het meisje waarvan je altijd gedroomd hebt en dat je voor je voordeur vindt nadat je de hele wereld over gereisd bent.'
Het is een keerpunt voor Renoir. Hij heeft eindelijk, na jarenlange worstelingen en afwijzingen, definitief zijn naam gevestigd als één van de belangrijkste schilders van het impressionisme. Maar Renoir breekt op dat moment met de stroming die hem beroemd maakte en hij wendt zich voor inspiratie steeds meer tot de grote meesters: Pieter-Paul Rubens, Titiaan en Diego Vélazquez.
Ondertussen groeit de invloed die hij heeft op de nieuwe schilders van zijn tijd: Pierre Bonnard, Henri Matisse en Pablo Picasso.
Renoir blijft zich consequent bezig houden met een aantal terugkerende artistieke dilemma’s. 'Misschien heb ik in mijn hele leven maar drie of vier schilderijen geschilderd', zegt Renoir tegen zijn zoon Jean. 'Wat vast staat is dat ik me sinds mijn reis door Italië (1881) blijf vastbijten in dezelfde problemen'.
Kijk zaterdag 6 juni om 10:25 uur naar Close Up op NPO 1
Site by Artimin
