Johan Frederik Cornelis Scherrewitz 1868 – 1951

Johan Frederik Cornelis Scherrewitz werd geboren in Amsterdam, 18 maart 1868. Hij studeerde als leerling van de landschapsschilder Johan Diderik Cornelis Veltens (1814-1894) en van George Jan Hendrik Poggenbeek (1853-1903) ook een schilder van landschap en stad scènes.
Scherrewitz woonde en werkte tot 1898 in Amsterdam voordat hij verhuisde naar Laren, waar hij werkte tussen 1898-1902, gevolgd door een verblijf in Haarlem 1902-1904 voordat hij zich in Hilversum vestigde. Al vroeg in zijn carrière beïnvloed door zijn leraren, met name Poggenbeek, stond Scherrewitz bekend als schilder van het Nederlandse landschap en boerenleven. Het andere genre waarvoor hij bekend stond, was het uitbeelden van de vissers en de Hollandse kust, vaak met gestrande boten met vissers die hun vangst uitladen onder een loden Noordzeehemel.
Scherrewitz stond hoog aangeschreven en was succesvol als kunstenaar; hij werd gekozen tot lid van de Academie van St. Luke en van de Vereniging van Arti et Amicitiae in Amsterdam en exposeerde op grote schaal. Tussen 1895 en 1903 exposeerde hij in Den Haag, Amsterdam en Arnhem. Hij werd op grote schaal verzameld in Engeland en Schotland en exposeerde op de Royal Academy in 1907, Liverpool in 1909 en op de British Institution. Zijn schilderijen waren ook zeer gewild in Noord-Amerika.
Scherrewitz stierf in Hilversum, 9 augustus 1951.
Zijn werk is te vinden in een museum in: Amsterdam, Rijksmuseum en Enschede.