Páysage en Provence

HARPIGNIES, HENRI (1819-1916), Franse landschapsschilder, geboren te Valenciennes in 1819, was door zijn ouders bedoeld voor een zakencarrière, maar zijn vastbeslotenheid om kunstenaar te worden was zo sterk dat het alle obstakels overwon, en hij mocht de leeftijd van zevenentwintig om het atelier van [Jean-Alexis] Achard [1807-1884] in Parijs binnen te gaan. Van deze schilder verwierf hij een fundament van degelijk constructief tekenwerk, dat zo kenmerkend is voor zijn landschapsschilderkunst. Na twee jaar onder deze veeleisende leraar ging hij naar Italië, waar hij in 1850 terugkeerde. In de daaropvolgende jaren wijdde hij zich aan het schilderen van kinderen in landschapsarchitectuur, en viel hij in bij Corot [1796-1875] en de andere meesters van Barbizon. , wiens principes en methoden tot op zekere hoogte worden weerspiegeld in zijn eigen persoonlijke kunst. Met Corot was hij verenigd door een band van warme vriendschap, en de twee kunstenaars gingen in 1860 samen naar Italië. Bij zijn terugkeer behaalde hij zijn eerste grote succes op de Salon, in 1861, met zijn Lisire de bois sur les bords de l 'Allier. Na dat jaar was hij een vaste exposant op de oude Salon; in 1886 ontving hij zijn eerste medaille voor Le Soir dans la campagne de Rome (Avond op het Romeinse platteland), dat werd verworven voor de Luxemburgse galerie. Veel van zijn beste werken zijn geschilderd in Brisson in de Bourbonnais, maar ook in de Nivernais en de Auvergne. Tot zijn belangrijkste foto's behoren Soir sur les bords de la Loire (1861), Les Corbeaux (1865), Le Soir (1866), Le Saut-du-Loup (1873), La Loire (1882) en Vue de Saint-Priv (1883). Hij deed ook wat decoratief werk voor de Opera van Parijs: het paneel van Valle d'Egrie, dat hij toonde op de Salon van 1870.