Paar Franse Régence appliques aux Zéphyrs

Een paar Franse vuurverguld bronzen appliques met twee armen, uit de Régence periode. De appliques zijn identiek maar aan elkaar gespiegeld. De muurplaat van de applique is zwierig gevormd en is centraal gedecoreerd met een kinderkopje met bolgeblazen wangen. Boven het portretje wordt de muurplaat bekroond door een schelp met bladmotieven. Onder het kinderhoofdje bevindt zich een kraag van palmetbladeren en daaronder gestileerde afhangende acanthusbladeren, eindigend in een floraal boeket. De armen bevinden zich aan de ene zijde boven en aan de andere zijde onder het kinderhoofdje en zijn asymmetrisch vormgegeven, hetgeen het zwierige karakter van de appliques benadrukt. Zoals gebruikelijk is bij kandelabers en appliques uit de Régence en Louis XIV periode, zijn de armen niet gelijk van vorm en decor. Ook de vetvangers en bobèches zijn aan beide zijden ongelijk.

De centrale figuur met bollende wangen kan geïdentificeerd worden als Zephyros, de Griekse god en personificatie van de Westenwind. Volgende de Griekse mythologie is Zephyros de mildste en vriendelijkste van de vier winden. De ontwerper van dit paar appliques heeft met dit gegeven gespeeld door Zephyros in de richting van één van de armen te laten blazen, waardoor hij met zijn zachte geblaas een rol speelt bij het flikkeren van de kaarsenvlam.

De Franse Régence (1715-1723) is de periode waarin na de dood van de Zonnekoning Louis XIV zijn broer, de Hertog van Orléans, het regentschap waarnam voor de nog minderjarige Louis XV. Na de zwaardere en meer dramatische vormentaal van de Barok, vond de stijl een meer luchtige en speelse vorm in de Régence om uiteindelijk zijn meest frivole vorm te vinden in de Rococo. Getracht werd een balans in het decor te vinden met het gebruik van ongelijke elementen. Kenmerkend voor dit paar appliques zijn de ongelijke bobèches aan de beide armen welke typerend zijn voor late Régence of vroege Louis XV.

Een vergelijkbaar paar bevindt zich in de collectie van Slot Charlottenburg.

Literatuur:
Martina Droth, Taking shape, Leeds, 2008, p.74