Een bronzen vijzel met een klokvormig lichaam op gladde voet en met een gladde rand, voorzien van twee gecanneleerde handvaten. De vijzelwand is versierd met zes groepen van twee naar elkaar leunende saters die op trompetten blazen. Tussen hen in bevindt zich een gestileerd ornament met een bloem.
De vijzel past in een groepje van nagenoeg gelijke vijzels en kan worden toegeschreven aan Abraham le Boucher, die maître fondeur in 1610 en werkzaam was in Rouen. Voorheen werd dit type vijzel toegeschreven aan de école Fontainebleau. De reden hiervoor is het motief van de musicerende sater, dat geïnspireerd moet zijn op een stucwerk in de François I-galerij in het Château van Fontainebleau. Abraham Le Boucher kon de inrichting van deze galerij echter hebben leren kennen dankzij zijn voorvader Benoît Le Boucher, die in de 16e eeuw samenwerkte met de beeldhouwers van Fontainebleau.
Het woord 'mortier' (vijzel) komt van het Latijnse 'mortarium', wat 'bijten' betekent. Voorwerpen zoals vijzels werden gemaakt in een verscheidenheid aan materialen en waren met hun stampers het belangrijkste middel om substanties te malen vóór de industriële revolutie. Vooral voor hardere stoffen waren metalen vijzels effectief.
Andere fraaie versies van deze vijzel worden bewaard in Nantes in het Musée Dobrée, in Napels in het Museo di Capodimonte, en in het Victoria & Albert Museum in Londen. In 2011 werd een exemplaar uit de Rullier-collectie geveild in Parijs.
Site by Artimin
