Christus voor Pilatus

Quirijn van Tiel begon zijn schildersloopbaan omstreeks 1920 als expressionistisch schilder onder invloed van het Vlaamse expressionisme van Permeke. Zijn onderwerpen vond hij rond Rotterdam en op de Zeeuwse eilanden: ietwat sombere schilderijen met zware wolken boven verlaten polders. Veelgebruikt motief waren ook dieren en met hun land vergroeide boeren. Na 1936 ging hij over tot een primitief surrealistische stijl en is in zijn werk vrijwel steeds een mengeling van symboliek, poëzie en realisme aanwezig. Onder invloed van Rouault komt hij later tot het schilderen van figuren met zware contouren. Na de oorlog leidden zijn stijlexperimenten tot een abstract-expressionisme, om uiteindelijk uit te komen bij een geometrische vormentaal.